پرورش و نگهداری طوطی برزیلی
طوطی برزیلی یا کوتوله، پرنده کوچک جثه و بسیار دوستداشتنی که با کنجکاوی های و حرکات شیرین هر کسی را عاشق خود میکند. طوطی های برزیلی با طلوع آفتاب بیدار میشوند، مقدار آبی مینوشند و سپس غذا میخورند و بلافاصله جیک جیک را شروع میکنند، در اواسط صبح آرام شدن و در اواخر صبح قبل از ظهر مجددا جیک جیک را شروع میکنند.
این طوطی به شدت اکتیو بوده و به صورت مداوم در طی کل روز پر میزند، از قفس و میله ها بالا میرود و به اسباب بازی هایش نوک زده و یا خودش را تمیز میکند. طوطی های برزیلی علاقه مند به انواع اسباب بازی ها مثل تاب، آویز دانه، نردبان، آیینه، وسایل براق و اسباب بازی های چوبی میباشند. این پرندگان یک کاغذ خرد کن زنده هستند برای آن کاغذ های بی رنگ برایش فراهم کنید تا حسابی سرگرم شود. به دلیل این که طوطی های برزیلی علاقه به اکتشاف محیط پیرامون خود دارند پس اگر طوطی برزیلی بیرون از قفس باشد برای بازی با وسایل یک جا نمانده و در پی کشف محیط خواهد رفت. توجه کنید زمانی که در این حالت پرنده شما بازی میکند مطمئن شوید در و پنجره اتاقی که پرنده در حال بازی میباشد بسته بوده و هیچگونه ظرف آب از جمله لیوان آب و توالت و سینک ظرفشویی آن جا نباشد و اجاق گازی روشن وجود نداشته باشد. در نهایت تا زمانی که طوطی برزیلی بیرون قفس باشد تماما از او مراقبت و نظارت کنید. اکنون در این مقاله قصد داریم در مورد نگهداری و پرورش این طوطی پرطرفدار صحبت کنیم، با ما همراه باشید. برای خرید تخم نطفه دار مانند تخم نطفه دار طوطی نژاد برزیلی با کارشناسان ما در ارتباط باشید.
محل نگهداری طوطی برزیلی:
به دلیل فعالیت زیاد طوطی کوتوله برزیلی باید قفسی باید قفسی با فضای زیادی باشد که جای تناسب برای این پرنده ها باشد زیرا که آن ها سرشار از تحرک و فعالیت هستند. حداقل اندازه قفس طوطی برزیلی پیشنهادی برای نگهداری یک جفت طوطی برزیلی اندازه های ۵۰*۵۰*۱۸ سانتی متر به همراه ۴ عدد میله نشیمن گاه و دو ظرف برای آب و غذا و فضایی برای حمام است. قفس را یا باید روی زمین قرار دهید یا اینکه با فاصله ۲ متر از زمین بر روی دیوار طوری که در راستای دیدتان باشد نصب کنید و از جهت تابش مناسب نور و همچنین تهویه مناسب به دور از سرما اطمینان حاصل کنید. تابش مناسب نور به این معنی است که قفس نباید در معرض تابش مستقیم نور خورشید باشد که بیش از اندازه قفس گرم شود و برای دور بودن از سرمای قفس نباید در کنار درب و پنجره های محل نگهداری و پرورش طوطی برزیلی باشد. به طور کلی قفس نگهداری طوطی برزیلی را در کنار حداقل یک دیوار قرار دهید که موجب امنیت در یک طرف آن باشد.
آموزش و تربیت طوطی برزیلی
طوطی برزیلی زمانی میتواند رام و دستی شود که به شنا اعتماد کند و در برابر صدای شما واکنش نشان دهد. به نحوی که با صدا کردن نام او به سمت شما گام بردارد. مدت زمانی که برای رام کردن طوطی برزیلی طی میشود به دو عامل سن و شرایط نگهداری قبل از خرید شما بستگی دارد. این طوطی خیلی تهاجمی نیست و همین امر باعث میشود که به طور کلی به راحتی بتوان آن ها را کنترل کرد. وقتی برای اولین بار یکی را به منزل می آورید، احتمالا میترسم و مضطرب میشود. ممکن است مدتی طول بکشد تا طوطی به شما اعتماد کند؛
۱. در تمام این مدت باید به فضای شخصی آن ها احترام بگذارید. بسیار آرام و ساکت باشید و هرگز آن ها را مجبور به کاری نکنید.
۲. میتوانید در قفس را باز بگذارید تا آن را به کاوش تشویق کنید و پس از چند روز میتوانید دست خود را در قفس بگذارید تا به شما عادت کند.
۳. میتوانید به پرنده خود خوراکی هایی بدهید تا نشان دهید دوست او هستید اما ممکن است در ابتدا از خوردن امتناع کند.
۴. هنگامی که به شما عادت کرد، میتوانید شروع به مدیریت کنید. بهترین راه برای کنترل طوطی برزیلی این است که آن را تشویق کنید روی انگشت شما بنشیند.
آموزش یک راه عالی برای تحریک طوطی برزیلی شما و شاد و سالم نگه داشتن آن است. این میتواند یک فرآیند طولانی باشد، بنابراین صبر زیادی لازم است.
تاکنون بهترین راه برای آموزش آن ها استفاده از پاداش های خوراکی بوده است. در حالی که خوراکی های مورد علاقه طوطی برزیلی انگیزه خوبی هستند برای یادگیری بهتر او، اما استفاده بیش از حد آن ها میتواند باعث چاقی پرنده شود.
نوازش، بوسه و تمجیدهای کلامی از جمله عملکرد های موثر در آموزش طوطی برزیلی خواهد بود.
شما میتوانید آن را برای انجام انواع ترفندها از جمله بالا رفتن، سوت زدن، بوسیدن و تکان دادن پا آموزش دهید.
دمای نگهداری طوطی برزیلی در روز به صورت میانگین بین ۱۵.۵ تا ۲۱.۱ درجه سانتی گراد است و در شب هم دمایی به طور میانگین در حدود ۴.۵ درجه سانتی گراد میباشد. در کل اگر شما در دمایی احساس آرامش و راحتی دارید برای پرنده شما مناسب و راحت خواهد بود اما فراموش نکنید در زمان سلامت کامل و حتی بیماری شما موظف به بررسی دما هستید. همچنین دمای نگهداری جوجه طوطی برزیلی یک روزه و تازه متولد شده در ۷ روز اول ۳۵ درجه سانتی گراد میباشد و به مرور کم تر میشود. البته که تا ۳۰ روزگی نباید درجه محل نگهداری طوطی برزیلی به زیر ۳۰ درجه سانتی گراد برسد. اگر دمای محیط مناسب پرنده نباشد و پرنده احساس ناراحتی از شرایط داشته باشد، مثلا اگر سردش باشد مدت زمان طولانی پرهایش پف میکند و اگر گرمش باشد بال هایش را از بدنش دور میکند و نفس نفس خواهد زد. برای آرامش بیشتر طوطی برزیلی بر روی قفس پرنده درطول شب پارچه کشیده تا پرنده را از سرما و صدا دور کنید. طوطی برزیلی برای استراحت علاقه مند به قسمت خاصی از قفس او خواهد شد و بهتر است شما لانه ها را در قسمت بالای قفس بگذارید که همه آن ها در یک سطح و یک شکل بوده تا از دعوا بین طوطی های برزیلی جلوگیری کنید. لازم است لانه طوطی برزیلی به ابعاد۲۰*۲۰*۲۰ سانتی متر و یا ۱۵*۱۵*۲۵ سانتی متر باشد. قابل توجه است که تخم گذاری طوطی برزیلی خود را کنترل کرده و برای این که از جمعیت زیاد آن ها جلوگیری کنید تخم های آن ها را از داخل لانه خارج کنید. مراقبت های اولیه قفس مثل تمیز گردن و به طور مرتب عوض کردن روزانه ظروف آب و غذا میباشد. برای تمیز ماندن کف قفس روزنامه بکار ببرید و هر روز آن را عوض کنید که از بروز بیماری جلوگیری کرده باشید. مراقبت هفتگی شستن قفس با آب و صابون و یا ضد عفونی کننده های مخصوص تمیز کردن قفس پرنده ها میباشد. میله های داخل و اسباب بازی های قفس را هر موقع که کثیف میشوند شسته و کاملا خشک کرده و مجدد داخل قفس قرار دهید.
استحمام طوطی برزیلی:
بیشتر طوطی های برزیلی علاقه بسیاری به حمام کردن دارند، حمام آن ها میتواند در ظرفی سفالی یا حتی توسط اسپری از آب ولرم بر روی بدن آن ها مثل دستگاه مه پاش باشد. هنگامی که از ظرف برای استحمام یا شستن طوطی برزیلی استفاده میکنید این پرنده روی لبه ظرف خواهد نشست و سر و قسمت بالایی بدنش را در آب خواهد برد و فقط پرهایش را به آب میزند. در نتیجه شما درخواهید یافت که طوطی برزیلی این نحوه برای حمام را بیشتر از کامل در آب پریدن دوست دارد و ترجیح میدهد.
معمولا طوطی برزیلی با نوک زدن و بالا رفتن از چوب ناخن خود را تمیز میکند اما با این وجود برای ناخن گیری پرنده مراجعه به دامپزشکی بهتر است.
طوطی های برزیلی بسیار اهل معاشقه میباشند و با هم نوع خود عاطفه ایجاد میکنند. جالب است که این طوطی تک جفت میبتشد، یعنی به جفتش وفادار است و تا جفت او زنده است به هیچ عنوان سراغ جفت دیگری نمیرود. سن بلوغ طوطی برزیلی ۱۰ ماهگی میباشد. یعنی اگر طوطی برزیلی شما بالای ۱۰ ماه ست دارد برای جفتگیری مناسب است و بالغ محسوب میشود. ضمنا به خاطر داشته باشید که طوطی برزیلی بالای ۵ سال هم اصلا مناسب برای جوجه گیری نیست چرا که به اندازه کافی طی این سال ها تخم کرده و دیگر سالمند محسوب میشود. پس از تشخیص جنسیت طوطی که از جثه، حجم غذای مصرفی فاصله ی میان پاها، گاهی از رنگ آن ها تقریبا قابل تشخیص میباشند که البته مطمئنا ترین راه برای تشخیص جنسیت این طوطی انجام آزمایش DNA میباشد، نوبت به مرحله انتخاب جفت برای این پرنده میرسد. با رعایت نکات مهم در انتخاب جفت برای طوطی خود، میتوانید یک جفت مناسب برای او انتخاب کنید که این نکات قابل رعایت عبارتند از:
وزن مناسب طوطی، پرهای صاف و تمیز بودن قسمت مقعد، توجه کنید پرنده ای که سالم است پرهای خود را طولانی مدت پف نمیدهد، سالم بودن منقار پرنده، خوردن غذای کافی و عدم کم اشتهایی.
پس از انتخاب جفت مناسب، برای جفت کردن پرنده های را در کنار هم قرار دهید.
میتوانید روزهای اول هر کدام از پرنده ها ره در قفس جداگانه قرار میدهند تا به مرور با هم ارتباط برقرار کنند. اما بعضی ها از همان ابتدا هر دو پرنده را در یک قفس قرار میدهند. قبول کردن جفت کاملا به آموزش طوطی شما بستگی دارد. فقط به خاطر داشته باشید که اگر طوطی شما دستی میباشد و رابطه گرمی با شما دارد باید چند وقتی زیاد پیش او نباشید تا با پرنده جدید بازی کند و در نهایت رفتارهای عاشقانه را شروع کند.
یکی از اصلی ترین فاکتورها که برای جفت گیری این طوطی ها محسوب میشود نور آیت که معمولا نور طبیعی بهترین آپشن برای زندگی این پرنده ها میباشد.
خیلی از پرورش دهنده ها در سالن ها از نور مصنوعی و لامپ های قرمز برای تولیدمثل و تکثیر طوطی برزیلی استفاده میکنند. پس اگر مکان شما نور گیر نیست میتوانید از همین لامپ ها تهیه کنید.
این طوطی بعد از تخم گذاری باید ۲۱ تا ۲۵ روز روی تخم بنشیند. معمولا طوطی برزیلی ماده تمام زمانش را برای نشستن دوی تخم میذاره و پرنده نر برایش غذا می آورد و در زمان اسارت ماده قفس فقط برای غذا خوردن قفس را ترک میکند و طوطی نر در این تایم روی تخم مینشیند. این پروسه ادامه دارد تا جوجه ها سر از تخم بیرون آورند.
چک کنید که تخم ها حتما نطفه داشته باشند.
۱۰ روز پس از این که طوطی روی تخم نشست با دقت تخم ها را یکی یکی بیرون آورید و جلوی نور چراغ بگیرید، معمولا نطفه مشخص میشود. همچنین میتوانید تخم را در ظرف آب گرم کم عمق هم قرار دهید و بعد از ۵ ثانیه بیرون آورید، میتوانید حرکت ریز غشا را به خوبی ببینید. اگر تخمی بدون نطفه بود بهتر است که از زیر پرنده بیرون آورید.
از عواملی که روی تقویت نطفه ها تاثیر میگذارد، تغذیه ی صحیح طوطی برزیلی مادر است.
پس از ۲۵ روز جوجه ها از تخم بیرون می آیند. اولین جوجه از اولین تخم متولد میشود و تخم های بعدی
هم به ترتیب میشکنند و طوطی های برزیلی کوچک پا به دنیا میگذارند.
به خاطر داشته باشید که اصلا نباید تخم ها را بشکنید زیرا که بی تجربگی شما باعث تلف شدن جوجه میشود.
صرفا در موارد خاص میتوانید به جوجه کمک کنید تا از تخم بیرون آید اما این کار نیز خطرناک و پرریسک است.
جوجه بعد از تولد معمولا چند ساعت اول نیاز به غذا ندارد اما بعد از آن که والدین متوجه شدند جوجه گرسنه شده به او غذا میدهند. سعی کنید در مدتی که والدین به جوجه ها غذا میدهند از غذاهای نرم مثل تخم مرغ استفاده کنید تا هضم راحت تر باشد.
اگر والدین مرتب به بچه ها غذا میدهند شنا اصلا در کارشان دخالت نکنید و اجازه دهید با روند طبیعی بزرگ کردن جوجه های خود پیش روند.
شاید نیاز باشد که شما در بزرگ کردن جوجه ها کمک کنید. خیلی از والدینی که به شدت دستی هستند به جوجه ها غذا نمیدهند. حتی ممکن است اگر توجه شنا به جوجه ها را ببینند پرهای کرکی جوجه ها را بِکَنند و آن ها را زخمی کنند. برخی هم بلوند نیستند به جوجه های خود غذا دهند.
همچنین آخرین تخم جوجه ی ضعیفی دارد که والدین معمولا آن را پس میزنند و به آن غذا نمیدهند.
در تمام موارد شما به عنوان صاحب وظیفه دارید تغذیه مناسب برای آن ها مهیا کنید.
سرلاک مخصوص پرندگان گزینه ی خوبی برای تغذیه ی جوجه ی شما میباشد.
از سرلاک های برند معتبر استفاده کنید.
میزان گرن و سرد بودن سرلاک حائز اهمیت است، خیلی گرم برای دستگاه گوارش خطرناک و خیلی سرد باعث عدم هضم راحت برای پرنده میشود. دمای سرلاک باید معتدل باشد.
از سرنگ مخصوص برای دادن سرلاک به جوجه ها استفاده کنید.
در شبانه روز باید چندین نوبت به جوجه ها سرلاک بدهید.
بعد از خوراندن دور منقار جوخه را تمیز کنید تا سرلاک روی پوستش خشک نشود.