پرورش قوغاز یکی از فعالیتهای پرطرفدار در حوزه کشاورزی و دامداری است که هم میتواند به عنوان یک سرگرمی لذتبخش باشد و هم به عنوان یک کسبوکار پرسود محسوب شود. قوغازها پرندگانی مقاوم و سازگار با محیطهای مختلف هستند و نگهداری از آنها نسبت به سایر طیور آسانتر است. قوغاز ها موجودات زیبایی هستند که با پرورش آنها میتوانید سود زیادی از هر لحاظ ببرید. در ادامه مراحلی را که برای پرورش قوغاز باید طی کنید، به طور کامل توضیح میدهیم. لطفا ما را تا پایان مقاله همراهی کنید.پرورش قوغاز ها در کنار غاز ها به رشد و تکامل هر چه بهتر آنها کمک بسزایی می کند . قبل از شروع برای پرورش قو غاز باید تخم نطفه دار قو غاز خود را همراه با دستگاه جوجه دآوری تهیه کرده باشید .
قبل از اینکه به عوامل مهم در پرورش قوغاز بپردازیم، خوب است مزایای آن را برشماریم تا تصمیم قطعی پرورش قوغاز را با اطمینان خاطر بگیرید.
تغذیه مناسب برای قوغازها، کلیدی برای رشد سالم، تولید تخم بیشتر و گوشت با کیفیت است. رژیم غذایی قوغازها باید متعادل و شامل تمام مواد مغذی ضروری باشد. به خاطر داشته باشید تغذیه مناسب اولین و مهم ترین کار برای پرورش قوغاز سالم است.
یکسری اصول کلی و مهم را باید در رابطه با تغذیه قوغازها رعایت کنید که عبارتند از:
• تنوع غذایی: قوغازها به تنوع غذایی علاقه دارند. ترکیبی از دانهها، سبزیجات، علوفه و مکملها، یک رژیم غذایی کامل را تشکیل میدهد.
• آب تمیز و تازه: دسترسی مداوم به آب تمیز و تازه برای هضم غذا و تنظیم دمای بدن ضروری است.
• توجه به سن و شرایط فیزیولوژیکی: نیازهای غذایی جوجهها، قوغازهای در حال رشد و قوغازهای بالغ متفاوت است.
• مکملها: در برخی موارد، استفاده از مکملهای ویتامینی و معدنی برای تامین نیازهای خاص قوغازها ضروری است.
مواد تشکیل دهنده رژیم غذایی قوغازها شامل 4 دسته هستند که بهتر است برای پرورش قوغاز آنها را بشناسید:
• دانهها: ذرت، گندم، جو، ارزن و شلتوک از جمله دانههای پرکاربرد در تغذیه قوغازها هستند.
• سبزیجات: کاهو، کلم، اسفناج، هویج، سیب زمینی شیرین و چغندر از جمله سبزیجاتی هستند که قوغازها به آنها علاقه دارند.
• علوفه: علفهای تازه، یونجه و شبدر منابع خوبی از فیبر و مواد مغذی هستند.
• مکملها: پودر ماهی، پودر صدف، سنگریزه و شن برای هضم بهتر غذا و تامین مواد معدنی ضروری هستند.
بسیاری از افراد فکر میکنند که تغذیه قوغازها از لحظه تولد تا پایان عمر یکسان است، نکته حائز اهمیت این است که باید بدانید قوغازها در سه مرحله از عمرشان، نیاز به تغذیه و حتی محیط متفاوت دارند. این سه مرحله مهم عبارتند از:
تغذیه نادرست قوغازها سر منشا بسیاری از بیماریها است که این در رابطه با تمامی موجودات حتی انسانها صدق میکند. برای جلوگیری از این مشکلات نکات زیر را حتما رعایت کنید:
برخی فکر میکنند که قوغازها همانند مرغ و بوقلمون هستند، اما باید بدانید قوغازها با این پرندگان متفاوتند و نیاز به محیط پرورش متفاوت از آنها دارند. این پرندگان نیازهای زیستی مختلفی دارند و در محیط زندگی خود نیاز به آب دارند. محیط مناسب برای زندگیشان در سنین مختلف متفاوت است. در ادامه محیط زندگی مناسب قوغازها را مورد بررسی قرار میدهیم.
محیط مناسب جوجه قوغاز یک روزه تا دوهفته
قوغازها در این سن بدنشان مقاومت بسیار پایینی نسبت به عوامل محیطی دارد پس نکاتی را باید رعایت کنید:
• محیط نگهداری کاملا سرپوشیده باشد.
• محیط تمیز و کاملا گرم باشد.
• قفس ها 50سانتی متر از زمین فاصله داشته باشد.
در این مرحله از زندگیشان جوجه ها قدرت نسبی کسب کرده اند که باید استقلالشان را حفظ کنیم اما در عین حال هنوز هم نیاز به مراقبت هایی دارند:
• هنوز هم در محیط سرپوشیده نگهداریشان کنید.
• سعی کنید از قفس خارجشان کنید تا استقلال خود را حفظ کنند.
محیط مناسب برای قوغاز بالغ
قوغازی که به 40 روزگی برسد بالغ محسوب میشود و باید نکات زیر را رعایت کنیم:
• قوغاز در این سن میتواند در سه فضای باز، نیمه بسته و بسته نگهداری شود.
• در این سن پرنده نیاز شدید به آبتنی دارد پس حوضچه و استخر در محل نگهداری الزامی است.
• میزان فضای حداقلی برای هر غاز دو متر است.
دما مناسب برای نگهداری قوغازها چند درجه است؟
جوجه قوغازها دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد را نمیتوانند تحمل کنند به همین دلیل توصیه میشود که در مکان سرپوشیده نگهداری شوند اما قوغاز بالغ میتواند دمای کمتر از 10 درجه سانتی گراد را تحمل کند.
نکات مهم در رابطه با محیط نگهداری قوغازها
رعایت این نکات برای تعداد کم یا زیاد قوغازها ضروری است:
• سالن پرورش: برای پرورش در مقیاس بزرگ، به یک سالن پرورش مجهز نیاز دارید.
• محوطه باز: در مناطق روستایی و با آب و هوای معتدل، میتوانید از محوطههای باز برای پرورش استفاده کنید.
• تامین نور و تهویه مناسب: نور و تهویه کافی برای رشد و سلامت جوجهها ضروری است.
قوغازها به طور کلی پرندگانی مقاوم هستند، اما مانند هر پرنده دیگری ممکن است به بیماریهای مختلفی مبتلا شوند. عوامل مختلفی مانند تغذیه نامناسب، شرایط نامناسب محیطی، استرس و تماس با سایر پرندگان آلوده میتواند باعث بروز بیماری در قوغازها شود.برخی از بیماریهای رایج در قوغازها عبارتند از:
آنفولانزای پرندگان: این بیماری بسیار مسری است و میتواند باعث تلفات بالایی در گله شود.
نیوکاسل: این بیماری نیز بسیار مسری است و میتواند باعث فلجی، تنگی نفس و مرگ شود.
بیماری مارک: این بیماری باعث ایجاد تومور در اندامهای مختلف بدن میشود.
کرمها: کرمهای رودهای میتوانند باعث کاهش وزن، اسهال و بی حالی شوند.
کک و شپش: این انگلها باعث خارش و تحریک پوست میشوند.
آسپرژیلوس: این قارچ میتواند باعث عفونت در دستگاه تنفسی شود.
بیماری در قوغازها علائمی دارد که در بین اکثر آنان رواج دارد. این علائم عبارتند از:
• برخی بیماریها مانند آنفولانزای پرندگان بسیار مسری هستند و میتوانند به انسان نیز منتقل شوند.
• برای تشخیص دقیق بیماری و تجویز درمان مناسب، باید نمونهبرداری از پرنده انجام شود و آزمایشهای لازم روی آن انجام شود.
• پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. با رعایت بهداشت و تغذیه مناسب میتوان از بروز بسیاری از بیماریها در قوغازها جلوگیری کرد.
پرورش قوغاز میتواند یک تجربه لذتبخش و سودآور باشد. با رعایت نکات زیر، میتوانید به موفقیت بیشتری در پرورش این پرندگان دست پیدا کنید:
شاید این تصور را داشته باشید انتخاب نژاد زیاد مهم نیست اما این کار کمک میکند که شما قوغاز متناسب با اهداف خود را انتخاب کنید تا کمتر دچار مشکلات بعدی ناشی از انتخاب نژاد شوید، در ادامه علل انتخاب نژاد مناسب را بررسی میکنیم:
• هدف پرورش: قبل از انتخاب نژاد، هدف خود را مشخص کنید. آیا به دنبال تولید گوشت، تخم یا نمایش هستید؟ هر نژاد ویژگیهای خاص خود را دارد.
• شرایط آب و هوایی: نژاد انتخابی باید با شرایط آب و هوایی منطقه شما سازگار باشد.
• دسترسی به منابع: به منابع غذایی، آب و فضای کافی برای پرورش قوغازها دسترسی داشته باشید.
• محل پرورش: محل پرورش باید تمیز، خشک و دارای تهویه مناسب باشد. از تجمع فضولات و رطوبت جلوگیری کنید.
• لانهسازی: برای تخمگذاری، لانههای نرم و تمیز برای قوغازها فراهم کنید.
• آب و غذا: دسترسی مداوم به آب تمیز و تازه و غذای باکیفیت برای قوغازها ضروری است.
• فضای باز: قوغازها به فضای کافی برای حرکت و چرا نیاز دارند.
• حفاظت در برابر شکارچیان: از قوغازها در برابر شکارچیانی مانند روباه، سگ و پرندگان شکاری محافظت کنید.
• کنترل انگلها: به طور مرتب قوغازها را از نظر وجود انگل بررسی کنید و در صورت لزوم از داروهای ضد انگل استفاده کنید.
• جلوگیری از استرس: از ایجاد هرگونه استرس برای قوغازها خودداری کنید.
سن تولید مثل در قوغازها از 4تا5 ماهگی است. همچنین تخم گذاری در 6 ماهگی این پرنده زیبا اتفاق میافتد. نکته مهم در قسمت تولید مثل قوغازها این است که آنان را در اوایل 4 ماهکی تفکیک جنسیت کنید تا طبق برنامه ریزی خاص به جفت گیری بپردازند.
• جفتگیری: در فصل تولید مثل، جفتهای مناسب را برای هم انتخاب کنید.
• تخمگذاری: تخمها را به طور مرتب جمعآوری کنید و در دستگاه جوجهکشی یا زیر مرغ مادر قرار دهید.
• پرورش جوجهها: جوجههای تازه از تخم در آمده را در مکانی گرم و خشک نگهداری کنید.
در این مقاله آموزش پرورش قوغاز را به طور کامل برای شما مورد بررسی قرار دادیم. اگر هدفتان را از پرورش قوغاز در مرحله اول مشخص کنید، بسیار کمک کننده خواهد بود؛ چرا که تعیین هدف به شما کمک میکند چه نژادی را انتخاب کرده و چه مکانی را برای نگهداری آنها انتخاب کنید. نگهداری آنها در محیط های روستایی هم بسیار شگفت انگیز است پس اگر محل زندگیتان سرسبز و دور از آلودگیهای شهری است، پرورش قوغاز میتواند کار جالب و سرگرم کننده باشد علاوه برآن میتوانید در کنار سرگرمی هم سود کسب کنید. ممنونیم که ما را تا پایان مقاله همراهی کردید. جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع قو غاز های افریقایی و ایرانی و خارجی با کارشناسان شرکت رویال طیور در تماس باشید هم چنین برای تهیه تخم نطفه دار غاز و تهیه تخم نطفه دار دیگر طیور و طوطی ها به صورت حضوری میتوانید به آدرس شرکت رویال طیور واقع در ارومیه مراجعه کنید .