آموزش پرورش طوطی ملنگو
آموزش پرورش ملنگو
آموزش پرورش ملنگو یکی از مباحث جذاب برای علاقمندان به این حوزه است. برای کسانی که بهتازگی تصمیم به پرورش این طوطی زیبا گرفتهاند، ممکن است هزاران سوال درباره نحوه نگهداری، تغذیه و تکثیر آن بهوجود آمده باشد. اگر شما هم جزء این دسته از افراد هستید، نگران نباشید؛ زیرا با خواندن ادامه این مطلب تمام سوالاتتان برطرف خواهند شد. برای شروع برای پرورش طوطی ملنگو با کارشناسان شرکت رویال طیور در تماس باشید و تخم نطفه دار طوطی ملنگو همراه با دستگاه جوجه کشی ملنگو را از این شرکت خریداری کنید .
آشنایی با طوطی ملنگو
طوطی ملنگو که با نامهای طوقصورتی، طوطی کوچک اسکندر و پاراکیت گردنحلقهای صورتی نیز شناخته میشود، نوعی طوطی سبز است. این پرنده که در گذشته بیشتر توسط خانوادههای اشرافی در هند نگهداری شده، توانایی فوقالعادهای در سخن گفتن دارد. زیستگاه اصلی ملنگو شبه قاره هندوستان است اما در مناطقی از آفریقا هم گونههای مختلفی از آن وجود دارد. بیش از یک قرن پیش، اروپاییان به نگهداری از طوطی ملنگو علاقمند شدند و بهتدریج مردم سراسر دنیا آن را شناختند؛ حتی تا چندی پیش این طوطی را میتوانستیم در قسمتهای شمالی تهران مشاهده کنیم، اما با گسترش ساختوسازها و از بین رفتن گیاهان طوطیهای ملنگو هم از آنجا رفتند. خبر خوب این است که در جزیره کیش و قشم هنوز هم میتوان این پرندگان زیبا را مشاهده کرد.
حدود 200 سال پیش هندیها این طوطی را یک پرنده مقدس میدانستند و رهبران مذهبی، بزرگان و ثروتمندان برایشان قفسهای مجلل و زیبایی تهیه میکردند تا بتوانند آنها را نزد خود نگه دارند. طوطی ملنگو در رنگهای مختلفی مانند زرد، سبز، آبی، سفید و دارچینی وجود دارد اما بیشتر آنها سبزرنگ هستند و همین امر باعث شده تا در بعضی مناطق به آن طوطی سبز هم بگویند. شکل ظاهری این پرنده بسیار به شاهطوطی شبیه است، اما این دو طوطی یکی نیستند.
طوطی ملنگو از شاهطوطی کمی کوچکتر بوده و روی بالهایش لکههای قرمزرنگ ندارد؛ همچنین ملنگو برخلاف شاهطوطی تمایل بیشتری برای معاشرت با صاحب خود داشته و دوست ندارد در یک محیط آرام قرار بگیرد. صدای جیغ شاهطوطی آزاردهندهتر از ملنگو است و در تقلید صدا هم ضعیفتر عمل میکند.
بهطور کلی طوطیهای ملنگو در دستههای چندتایی زندگی میکنند و همین امر آنها را به یک پرنده اجتماعی تبدیل کرده است. این طوطیها به بازیگوشی و فعالیت علاقه بسیاری دارند و نباید توسط صاحبشان مورد بیتوجهی قرار بگیرند؛ زیرا این کار باعث افسردگی و دیگر مشکلات روانی آنها خواهد شد. حتی اگر وقت زیادی برای بازی با طوطیتان را ندارید، بهتر است از سن کم آن را به اسباببازی عادت بدهید تا بتواند خودش را سرگرم کند.
انواع طوطی ملنگو
بهطور کلی طوطیهای ملنگو دو نژاد اصلی آسیایی و آفریقایی دارند. ملنگوهای آسیایی دارای جثه بزرگتر و منقار روشنتری نسبت به نوع آفریقایی بوده و گردن کوتاهتری دارند؛ همچنین ملنگوهای آسیایی را بهتر میتوان آموزش داد و اهلی کرد.
زیرشاخههای نژاد آسیایی طوطی ملنگو عبارتند از:
1. طوطی ملنگو هندی: این نوع از طوطیهای ملنگو دارای بدنی با 30 تا 40 سانتیمتر طول بوده و تا 40 سال عمر میکند. جوجههای نر این طوطی دارای یک طوق دودی کمرنگ زیر گردن و منقارشان هستند که بعد از حدود 3 سال به رنگ مشکی و صورتی درمیآید. جنس ماده ملنگوی هندی هم طوق ندارد.
2. طوطی ملنگوی بورآل یا نیومن: این نوع از طوطیهای ملنگو در بنگلادش، شمال هند، نپال و برمه زندگی میکند و با نام پاراکیت طوقی شمالی نیز شناخته میشود. دانشمندان با بررسی دیانای این طوطی و مقایسه آن با طوطی پاراکیت موریس، شباهتهایی را بین آنها از نظر ژنتیکی پیدا کردند. این شباهتها نشان میدهند که طوطیهای ملنگو و پاراکیت موریس از یک گونه مشتق شدهاند.
انواع طوطی ملنگوی آفریقایی نیز شامل موارد زیر هستند:
1. طوطی ملنگوی آفریقایی: طوطی ملنگوی آفریقایی با نام علمی P kramerikrameri در کشورهایی مانند سنگال، گینه و اوگاندا یافت میشود. این طوطی به رنگهای مختلفی دیده شده و پشت گردنش خاکستریرنگ است. این نوع ملنگو از آفریقا به کشورهای دیگر نیز صادر میشود.
2. طوطی ملنگوی آبسینیان: کشور اتیوپی یا آبسینیان که در گذشته حبشه نامیده میشد، خاستگاه اصلی این طوطی است؛ البته ملنگوی آبسینیان را در نقاط دیگری از آفریقا مانند سومالی و سودان هم میتوان پیدا کرد.
نگهداری از طوطی ملنگو
نگهداری از طوطی ملنگو پیچیدگیهای خاص خودش را دارد؛ البته با رعایت چند نکته میتوانید بهخوبی از پس آن بربیایید. علت اصلی شهرت ملنگو توانایی عالی آن در تقلید صدای افراد است؛ بهطوریکه با کمی آموزش، بهخوبی میتوانند کلمات مختلف را تقلید کنند. این طوطی چشمهای قوی هم دارند که به آنها در شناخت محیط اطرافشان کمک بسیاری میکنند.
طوطی ملنگو نیاز به توجه زیادی دارد. این مهمترین نکتهای است که در نگهداری از ملنگوها باید به خاطر داشته باشید. سلامت روانی این پرندگان وابسته به بازی و سرگرمی و وقت گذراندن با صاحبشان است و درصورت بیتوجهی رفتارهای ناهنجاری را از خودشان بروز میدهند؛ پس بهتر است به طوطی خود اجازه دهید مدت معینی از روز را بیرون از قفس و با افراد خانواده بگذرانند تا بهتر بتوانند با اجتماع ارتباط برقرار کنند. نکته دیگر برای سرگرمی طوطی ملنگو تهیه اسباببازیهای مناسب است. این طوطیهای عاشق جویدن وسایل چوبی هستند و از انجام بازیهای معمایی نیز لذت میبرند. این اسباببازیها سر پرندهتان را گرم نگه میدارند و لوازم خانهتان را از آسیب او حفظ میکنند.
طوطیهای ملنگو توانایی زیادی در پرواز کردن دارند؛ بهطوریکه بعضی از آنها با وجود چیدن پرها، باز هم امکان پرواز را دارند. اگر میخواهید از فرار طوطیتان جلوگیری کنید، بهتر است از یک قلاده پرنده استفاده کنید یا وقتی آنها را قفس بیرون میآورید، حواستان را کامل جمع کنید؛ البته نباید ملنگو را همیشه در قفس نگه دارید و برای چند ساعت در روز حتما اجازه بدهید در محیط خانه آزادانه پرواز کند.
طوطی ملنگو باتوجه به اندازه جثهاش نیاز به یک قفس نسبتا بزرگ دارد. این قفس باید بهاندازهای فضا داشته باشد که پرنده بتواند بهراحتی در آن حرکت کند و فعالیت داشته باشد. بهتر است قفس را در نقطهای از خانه قرار دهید که افراد خانواده در معرض دید طوطی باشند؛ در این صورت ملنگو حس تنهایی نخواهد داشت و احساس امنیت خواهد کرد.
تغذیه طوطی ملنگو
تغذیه طوطی ملنگو در سلامت آن اهمیت بسیاری دارد و پرورشدهندگان این طوطی باید به این موضوع توجه ویژهای داشته باشند. معمولا در رژیم غذایی جوجه این نوع پرنده انواع جوانهها، سبزیجات (اسفناج، کرفس، کاهو)، میوهها (سیب، موز، انبه، پرتقال، توتفرنگی) و دانهها وجود دارد. گوشت پخته هم میتواند به تامین پروتئین این طوطی کمک کند.
دانههایی مانند دانه آفتابگردان و ذرت برای تامین مواد غذایی موردنیاز طوطی ملنگو بسیار مفید هستند؛ البته میزان چربی تخم آفتابگردان بالا است و بهتر است بهصورت مداوم از آن در تغذیه طوطی استفاده نشود. اگرچه غذاهای خشک مخصوصی برای این طوطیها تولید میشود، اما مواد موجود در این غذاها بهتنهایی نمیتوانند نیازهای بدنی طوطیتان را تامین کنند؛ پس بهتر است علاوهبر رعایت تنوع در رژیم غذایی پرنده، با نظر دامپزشک از مکملهای غذایی نیز استفاده کنید.
یکی از غذاهای محبوب طوطیهای ملنگو، برگ و شهد گلها هستند؛ پس استفاده از گلبرگ رز در غذاهای پرندهتان مشکلی ندارد. فراموش نکنید که غذاهای شور و پرچربی مانند غذاهای خانگی یا تنقلاتی مانند شکلات و پفک به هیچ وجه مناسب طوطی نیستند و باعث بیماری آن میشوند. بهتر است در زمانیکه طوطیتان با اعضای خانواده در ارتباط است، به آنها این موضوع را گوشزد کنید و اجازه ندهید که کودکان از خوراکیهای خود به پرنده بخورانند. نکته مهم دیگر، رعایت بهداشت ظرف غذای طوطی است. منبع آب و ظرف غذای پرندهتان را هر روز بشویید تا از ابتلای آن به بیماریهای عفونی و باکتریایی جلوگیری شود.
بیماریهای طوطی ملنگو
عدم رعایت برخی از نکات مراقبتی طوطی ملنگو میتواند سبب بیماری در آن شود. در ادامه شایعترین بیماریهای این طوطی را توضیح خواهیم داد.
پسیتاکوز
پسیتاکوز یا ذاتالریه عفونی یک بیماری نسبتا شایع در بین طوطیهای خانگی است که پس از قرار گرفتن درمعرض باد سرد از طریق کولر یا هوای سرد زمستان ایجاد میشود. گاهی این بیماری تا 21 روز نهفته میماند و پس از آن با علائمی ازجمله آبریزش چشم، کاهش اشتها، خستگی و کاهش انرژی طوطی، گرفتگی بینی و اشکال در تنفس طوطی آشکار میشود. استفاده از کپسول داکسیسایکلین و مولتیویتامینها برای درمان این بیماری میتواند مفید باشد؛ اگرچه توصیه میکنیم قبل از هر اقدامی ابتدا با دامپزشک مشورت کنید.
پولیوما ویروس
پولیوما ویروس یکی از بیماریهای شایع اما جدی در پرندگان است. این ویروس قدرت انتقال بسیار بالایی دارد و خوردن غذای آلوده یا تماس با اشیا و مدفوع آلوده میتواند آن را از یک طوطی به طوطی دیگر منتقل کند. ملنگوی مبتلا به این بیماری علائمی مانند تورم شکم، اسهال و استفراغ، تشنج، لرزش و افسردگی دارد و نیازمند توجه جدی است؛ زیرا پیشرفت پولیوما ویروس ممکن است به مرگ پرنده منجر شود.
پرکنی
یکی از رفتارهای ناهنجار در طوطیهای ملنگو پرکنی است که دراثر تنشهای روانی وارده به آنها ایجاد میشود. این عارضه به صورت کندن پرهای قسمتهای مختلف بدن مشاهده شده و علت آن میتواند بیتوجهی، آوردن حیوان جدید و حسادت یا بلوغ طوطی باشد؛ البته گاهی وجود انگلهای پوستی هم میتواند باعث پرکنی شود. اگر منشا این عارضه روانی باشد، باید به طوطی احساس امنیت و آرامش بدهید و با در دسترس قرار دادن چیزهای موردعلاقه، توجه آن را جلب کنید؛ همچنین برای کاهش خشکی پرها، پاشیدن مقداری آب روی بال و بدن پرنده میتواند مفید باشد.
تب طوطی
باکتری کلامیدیا عامل تب طوطی است که واگیردار بوده و علائم آن شامل التهاب چشم، تنفش نامنظم، خستگی و مدفوع غیرعادی هستند. روش درمانی معمول برای درمان این بیماری، استفاده از آنتیبیوتیکهای مختلف مانند کلرامفنیکل و تتراسایکلین است اما با توجه به میزان پیشرفت عفونت، ممکن است روش درمانی در هر طوطی متفاوت باشد. نکته مهم این است که به محض مشاهده علائم با دامپزشک مشورت کنید.
راهنمای خرید طوطی ملنگو
در هنگام خرید طوطی ملنگو به نکات زیر توجه کنید:
- 1. اگر قصد دارید که در آینده طوطی ملنگوی خود را تکثیر کنید، بهتر است هم نر و هم ماده این طوطی را بخرید تا در آینده راحتتر جفت شوند و جوجه بدهند.
- 2. حتما از پرورشدهندگان معتبر خرید کنید تا از مشخصات جوجهها آگاهی کامل داشته باشید. پرورشدهندگان از وضعیت سلامت، سن و جنسیت طوطیها اطلاع دارند و بهدلیل تجربه در این کار، میتوانند شما را در نگهداری بهتر از پرنده راهنمایی کنند.
- 3. اگر میخواهید برای طوطی ملنگوی خود جفت بخرید، حتما این موضوع را به فروشنده اطلاع بدهید تا براساس شرایط بهترین طوطی را به شما بدهند.
- 4. طوطی های ملنگو حدود یک سال بعد از تولد بالغ میشوند و میتوانند تخمهای نطفهدار تولید کنند. توصیه میشود ملنگو را قبل از یک سالگی تهیه کنید تا هم بتوانید آن را بهتر آموزش دهید و هم آنها را به محیط زندگیشان عادت بدهید.
- 5. به نشانههای بیماری در پرنده دقت کنید. طوطیهایی با علائم خوابآلودگی، گوشهگیری، اسهال و بیاشتهایی احتمالا بیمار هستند.
- 6. بهترین زمان برای خرید طوطی ملنگو فصل تابستان و زمستان است؛ زیرا در این دو فصل طوطیها معمولا استراحت میکنند تا قوای بدنی خود را بازیابند تا در بهار و پاییز بتوانند جفتگیری و تخمگذاری کنند. در این زمان شما میتوانید با تغذیه مناسب آنها را آماده کنید تا احتمال موفقیت در جوجهکشی هم بالا برود.
سخن پایانی
طوطی ملنگو با داشتن ویژگیهای منحصر بهفرد، توجه بسیاری از علاقمندان به پرندگان زینتی را در سراسر جهان جلب کرده است. این طوطی انواع مختلفی دارد و پرورش آن نیز هم برای سرگرمی و هم کسب درآمد مفید است. در این مطلب سعی کردیم از صفر تا صد پرورش طوطی ملنگو را به شما آموزش دهیم. اگر سوالی در این مورد دارید، آن را با ما درمیان بگذارید. تخم طوطی ملنگو برای جوجه کشی به صورت تضمینی در شرکت رویال طیور موجود می باشد .
سوالات متداول
1. فصل جوجهکشی طوطی ملنگو چه زمانی است؟
در فصلهای بهار و پاییز طوطیهای ملنگو جفتگیری میکنند و تخم میگذارند؛ البته درصورت مساعد بودن شرایط ممکن است در فصلهای دیگر هم تخمگذاری کنند.
2. چگونه طوطی ملنگو را جفت کنیم؟
بهتر است طوطیهای ملنگوی نر و ماده را قبل از سن یک سالگی با هم بخرید تا احتمال جفتگیری آنها بالاتر برود، اما اگر قصد دارید آنها را جدا تهیه کنید، توصیه میکنیم تا چند روز طوطی نر و ماده قفسهای جداگانه داشته باشند و بعد با هم در یک قفس قرار بگیرند. پس از آماده کردن لانه و فراهم کردن شرایط، تا مدتی شاهد درگیری بین دو طوطی خواهید بود اما اگر طوطی نر مورد تایید طوطی ماده قرار گرفته باشد، بهزودی جفتگیری خواهند کرد.
3. چگونه تخم نطفه دار تمامی طوطی سانان گران قیمت را جوجه کشی کنیم؟
برای این کار بهتر است قبل از اقدام به جوجه کشی و قبل از خرید تخم نطفه دار با کارشناسان مجرب و کارآزموده رویال طیور ارتباط داشته باشید و از راهنمایی ها و مشاوره های تخصصی آنان نهایت استفاده راببرید.